هر آنچه که در خصوص اختلال روانی شیدایی باید بدانیم!
شیدایی به معنای تغییر شدید، ناگهانی و غیر طبیعی در احساسات، خلق و خو، انرژی و سطح فعالیت های فیزیکی در فرد است که در بازه زمانی کوتاهی رخ می دهد. افرادی که شیدایی را تجربه می کنند، سطح فعالیت های فیزیکی و یا حالت های روحی و رفتار آنها به شکل فاحشی نسبت به شرایط عادیشان، تغییر پیدا می کند. این تغییرات به قدری شدید است که اطرافیان به راحتی می توانند آن را تشخیص دهند. پیش از آنکه علایم این بیماری را بررسی کنیم، باید منظور از “تغییر غیر طبیعی” در رفتارها و فعالیت های فرد را به شکل واضحی توضیح دهیم.
تغییر فاحش در رفتار و خلق و خوی افراد به چه معناست؟
تغییرات غیر طبیعی ناشی از شیدایی به راحتی قابل تشخیص هستند. فردی که شیدایی را تجربه می کند، ممکن است در بازه زمانی کوتاه به شکل غیر طبیعی خوشحال، ناراحت، عصبانی و یا غمگین باشد. به عنوان مثال، فردی که این شرایط را تجربه می کند ممکن بدون دلیل خاصی با یک فرد در دنیای مجازی مخالف باشد و این شرایط تا حدی پیش برود که وی یک متن ۲۰۰ کلمه ای حاوی الفاظ رکیک را برای فرد بارها و بارها کامنت کند. اگرچه این شرایط ممکن است در ابتدا عادی به نظر برسد، اما فردی که شیدایی را تجربه می کند بخش زیادی از انرژی، زمان و یا حتی هزینه را صرف انجام این کار می کند. فرد ممکن است شبها بی خوابی را تجربه کند تا پروژه مد نظر خود را به انجام برساند.
شیدایی
اپیزود های شیدایی:
شیدایی یک عارضه ثابت نیست. به بیان ساده تر، فردی که به این عارضه دچار است همیشه سطح شدید احساسات را تجربه نمی کند، بلکه این عارضه به صورت حمله های کوتاه و مقطعی فرد را درگیر می کند. در خلال یک حمله، فرد ممکن است بیش از یک نشانه از این بیماری را تجربه کند. حملات شیدایی ممکن است به دلایل مختلفی در افراد رخ دهند. این دلایل برای هر فردی با دیگری متفاوت هستند. با این حال شناخت عوامل ایجاد کننده حملات شیدایی، اولین قدم برای درمان این عارضه است. رایج ترین عوامل بروز شیدایی عبارتند از:
- شرایط یا محرک های محیط (به عنوان مثال سر و صدای زیاد، نور های شدید و یا جمعیت زیاد)
- یک تغییر اساسی در زندگی فرد (مانند طلاق، ازدواج و یا از دست دادن شغل)
- کمبود خواب
- مصرف دارو یا مواد مخدر، الکل
- استرس زیاد
پس از یک حمله، فرد ممکن است شرایط زیر را تجربه کند:
- احساس خجالت به خاطر رفتارهایی که در دوران حمله داشته است.
- ناراحتی
- از دست دادن بخشی از خاطرات که به دوران حمله مربوط می شوند.
- احساس خستگی بسیار زیاد
- احساس افسردگی
هر آنچه که در خصوص اختلال روانی شیدایی باید بدانیم!
نشانه های شیدایی چیست؟
معمولا اطرافیان اولین کسانی هستند که نشان های این عارضه روانی در فرد را می توانند به خوبی تشخیص دهند. نشان های شیدایی معمولا به صورت دوره ای بروز می کنند و در هر فردی متفاوت هستند. با این حال، رایج ترین این نشانه ها عبارتند از:
- سطح بالا و غیر طبیعی انرژی یا فعالیت های فیزیکی
- احساس شادی و هیجان بیش از حد
- کم خوابی و عدم احساس خستگی
- پرحرفی بیش از حد نرمال. معمولا در چنین شرایطی افراد به قدری سریع صحبت می کنند که حرفهایشان برای دیگران قابل درک نیست.
- مورد هجوم افکار مختلف قرار گرفتن. معمولا در این شرایطی افراد به طور همزمان افکار زیادی را در خصوص موضوعات مختلف تجربه می کنند.
- توجه بیمارگونه به یک موضوع یا متمرکز شدن بیش از حد بر روی یک پروژه، کار یا هدف
- حرکت های بی هدف و بی معنی بدن، مانند راه رفتن به دور خانه یا دفتر کار بدون داشتن هیچ هدف خاصی
فرد بیمار ممکن است در هر حمله یک نشانه واحد و یا چند مورد از علایم فوق را از خود نشان دهد. معمولا روانشناسان از بیماران خود می خواهند یک دفترچه خاطرات روزانه تهیه کنند و تمام عواطف، افکار و احساسات خود را در آن یادداشت کنند. یادداشت های روزانه نه تنها به پزشک کمک می کنند تا عوامل محرک حملات شیدایی را تشخیص دهند، بلکه شرایطی را نیز فراهم می کنند تا پزشکان نشانه های بیماری را بهتر بشناسند و برای درمان آن ها، راهکارهای بهتری را ارائه کنند. شیدایی به کمک داروها، از جمله الانزاپین، لوراسیدون یا آریپیپرازول و همچنین گفتار درمانی قابل درمان است.