داروهای زوال عقل برای درمان علائم شناختی زوال عقل

تعدادی از داروهای زوال عقل در حال حاضر در استرالیا برای استفاده توسط افراد مبتلا به زوال عقل در دسترس است. این داروها به دودسته درمان‌های کولینرژیک و ممانتین تقسیم می‌شوند.

زوال عقل اصطلاحی است که برای توصیف علائم گروه بزرگی از بیماری‌ها که باعث کاهش تدریجی عملکرد فرد می‌شود، استفاده می‌شود.

این یک اصطلاح گسترده برای توصیف ازدست‌دادن حافظه، عقل، عقلانیت، مهارت‌های اجتماعی و آنچه که واکنش‌های عاطفی عادی در نظر گرفته می‌شود، است.

زوال عقل باعث اختلال قابل‌توجهی در عملکرد روزانه فرد می‌شود.

 داروهای زوال عقل برای درمان‌های کولینرژیک

درمان‌های کولینرژیک علائم برخی از افراد مبتلا به آلزایمر را برای مدت محدودی تسکین می‌دهد. داروهایی که به‌عنوان مهارکننده‌های استیل‌کولین استراز شناخته می‌شوند، با مسدودکردن فعالیت آنزیمی به نام استیل‌کولین استراز که یک انتقال‌دهنده عصبی مهم برای حافظه (به نام استیل‌کولین) را از بین می‌برد، کار می‌کنند.

درمان های کولینرژیک کنونی برای استفاده برای افرادی که به بیماری آلزایمر خفیف تا متوسط مبتلا شده اند، ​​تایید شده است. تعدادی از مهارکننده های استیل کولین استراز به عنوان داروهای زوال عقل یارانه ای تحت طرح مزایای دارویی استرالیا در دسترس هستند.

اگر پزشک یا روانپزشک تشخیص داده باشد که افراد مبتلا به آلزایمر هستند، ممکن است داروهای زوال عقل را با هزینه یارانه‌ای دریافت کنند.

آن‌ها باید در شش ماه اول درمان در یک آزمون متداول عملکرد ذهنی بهبود پیدا کنند تا بتوانند داروهای یارانه‌ای بیشتری دریافت کنند.

ممانتین یکی از داروهای زوال عقل

ممانتین یک انتقال‌دهنده عصبی به نام گلوتامات را هدف قرار می‌دهد که در هنگام ابتلا به بیماری آلزایمر در سطوح بالایی وجود دارد. ممانتین گلوتامات را مسدود می‌کند و از انتقال بیش از حد کلسیم به مغز جلوگیری می‌کند.

ممانتین اولین دارو در یک کلاس جدید از درمان است و کاملاً متفاوت با مهارکننده‌های استیل‌کولین استراز است که در حال حاضر برای درمان در استرالیا تأیید شده است.

ممانتین در حال حاضر برای استفاده برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر متوسط ​​تا شدید تأیید شده است. این دارو با نرخ‌های یارانه‌ای تحت برنامه مزایای دارویی، برای کسانی که معیارهای تشخیص بیماری را دارند در دسترس است.

نحوه درمان به وسیله داروهای زوال عقل

مهم است که فرد تشخیص قطعی بیماری آلزایمر داشته باشد، نه شکل دیگری از زوال عقل و تعیین اینکه بیماری در کدام مرحله است.

معمولاً یک متخصص مانند متخصص مغز و اعصاب، متخصص سالمندان یا روانپزشک در تجویز داروهای زوال عقل نقش دارند.

درمان علائم همراه زوال عقل

زوال عقل اغلب باعث تعدادی از علائم رفتاری و روانی می‌شود که می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد.

اینها ممکن است شامل افسردگی، اضطراب، بی‌خوابی، توهم، ایده‌های آزار و اذیت، شناسایی نادرست بستگان یا مکان‌ها، بی‌قراری و رفتار پرخاشگرانه باشد. این علائم ممکن است به اطمینان، تغییر در محیط یا حذف منبع هرگونه ناراحتی مانند درد، پاسخ دهند. بااین‌حال، گاهی اوقات ممکن است برای تسکین نیاز به دارو باشد.

آرام‌بخش‌های اصلی

آرام‌بخش‌های اصلی که به‌عنوان داروهای اعصاب یا ضد روان‌پریشی نیز شناخته می‌شوند، برای کنترل بی‌قراری، پرخاشگری، هذیان‌ها و توهمات استفاده می‌شوند. هالوپریدول (Serenace) یکی از داروهای  زوال عقل رایج مورد استفاده است. در دوزهای متوسط، این دارو علائمی شبیه به بیماری پارکینسون مانند سفتی، تکان دادن راه رفتن و لرزش ایجاد می کند و افراد مسن بسیار مستعد ابتلا به این عوارض هستند. برخی نمی توانند حتی دوزهای پایین هالوپریدول را تحمل کنند.

آرام‌بخش‌های جدیدتر مانند ریسپریدون (ریسپردال) عوارض جانبی کمتری مانند پارکینسون دارند و در افراد مبتلا به زوال عقل بیشتر از هالوپریدول موردمطالعه قرار گرفته‌اند. به نظر می‌رسد ریسپریدون برای درمان پرخاشگری و روان‌پریشی مفید است، اما ممکن است با افزایش جزئی در خطر سکته مغزی همراه باشد.

 Olanzapine (Zyprexa) و Quetiapine (Seroquol) گاهی اوقات استفاده می شوند، اما کمتر در درمان زوال عقل مورد مطالعه قرار گرفته اند و شواهدی وجود دارد که اولانزاپین ممکن است با افزایش خطر سکته مغزی نیز مرتبط باشد.

داروهایی برای درمان افسردگی

علائم افسردگی در افراد مبتلا به زوال عقل بسیار رایج است. افسردگی را معمولاً می‌توان به طور مؤثر با داروهای ضدافسردگی درمان کرد، اما باید مراقب بود که این کار با حداقل عوارض جانبی انجام شود.

داروهایی برای درمان اضطراب

حالت‌های اضطرابی همراه با حملات پانیک و ترس بی‌دلیل می‌تواند برای فرد مبتلا به زوال عقل بسیار ناراحت‌کننده باشد و استرس قابل‌توجهی را بر خانواده و مراقبین وارد کند.

دوره های کوتاه مدت اضطراب ممکن است توسط گروهی از داروها به نام بنزودیازپین ها درمان شود. در حالی که بنزودیازپین ها برای کاهش اضطراب در کوتاه مدت بسیار موثر هستند، اکثر افراد به سرعت به اثرات آنها عادت می کنند. قطع بنزودیازپین ها اغلب با بازگشت علائم اضطراب همراه است و نباید بدون توصیه پزشکی انجام شود.

 

 

داروهایی برای درمان اختلالات خواب

بیداری مداوم در شب و سرگردانی در شب می‌تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. بسیاری از داروهای زوال عقل می‌توانند باعث آرام‌بخشی بیش از حد در طول روز شوند که منجر به ناتوانی در خوابیدن در شب می‌شود. افزایش تحریک در طول روز می‌تواند نیاز به داروهای خواب‌آور در شب را کاهش دهد.

دارو برای درمان اختلالات خواب باید آخرین راه‌حل باشد، زیرا ممکن است افراد به این اختلالات وابسته شوند و ترک دارو ممکن است با بی‌خوابی و اضطراب مجدد همراه باشد.

 

 

کلام آخر

    همه داروهای زوال عقل می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند که برخی از آنها ممکن است علائم فرد را بدتر کنند.

    همیشه از پزشک بپرسید که چرا دارو تجویز می‌شود و چه عوارضی ممکن است رخ دهد.

    دارویی که مفید است ممکن است به دلیل تغییرات پیش‌رونده در مغز ناشی از زوال عقل، برای مدت نامحدودی مؤثر نباشد.

    انتظار نتایج فوری نداشته باشید. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا فواید آن به‌خصوص با داروهای ضدافسردگی ظاهر شود. این را با پزشک در میان بگذارید.

    مهم است که درمان به طور منظم بررسی شود.

    تمام داروها، از جمله داروهای جایگزین را یادداشت کنید. این سابقه را به در هنگام ویزیت پزشک با خود ببرید.

    بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل تعدادی دارو برای علائم مختلف مصرف می‌کنند. مهم است که هرگونه تأثیری که داروها ممکن است بر یکدیگر داشته باشند را با پزشک در میان بگذارید.