شناخت داروهای ترک اعتیاد
داروهای ترک اعتیاد اغلب همراه با درمانهای رفتاری استفاده میشوند و جزء جداییناپذیر بهبودی هستند.
اعتیاد اختلالی است که بر عملکرد و اعمال مغز تأثیر میگذارد. این یک بیماری پیچیده اما قابلدرمان است.
هیچ درمان واحدی نیست که برای همه خوب باشد.
مردم به دسترسی فوری به مراقبت نیاز دارند.
مراقبت مؤثر همه نیازهای بیمار را در نظر میگیرد نه فقط مصرف مواد.
ضروری است که برای مدتزمان کافی تحت مراقبت بمانید.
.
داروهای ترک اعتیاد
محبوب ترین انواع درمان، مشاوره و سایر درمان های رفتاری است.
برنامه های درمانی باید مرتباً تجدید نظر و به روز شوند تا نیازهای متغیر بیمار را برآورده سازند.
سایر شرایط مشکوک روانپزشکی باید در طول درمان، درمان شوند.
سم زدایی با کمک های پزشکی تنها اولین قدم درمان است.
برای موفقیت، درمان لازم نیست داوطلبانه باشد.
استفاده از داروهای ترک اعتیاد در طول درمان باید همیشه بهدقت کنترل شود.
بیماران باید از نظر HIV/AID، هپاتیت B و C، سل و سایر بیماریهای عفونی غربالگری شوند و در مورد چگونگی کاهش خطر ابتلا به این بیماریها آموزش ببینند.
داروهای ترک اعتیاد برای کاهش آسیب
یکی از روشهای کاهش آسیب، درمان جایگزینی مواد افیونی است که شامل داروهای ترک اعتیاد مانند متادون در تأسیسات با بودجه فدرال برای جلوگیری از استفاده از مواد مخدر خیابانی قویتر مانند هروئین است. متادون یک ماده افیونی مصنوعی است که بهصورت خوراکی مصرف میشود و نیمهعمر طولانی دارد. این دارو بر روی گیرندههای مواد افیونی اثر مشابهی دارد، اما با اثربخشی کمتر و پیک کمتری. متادون از آن دسته از داروهاست است که قادر است برای رفع علائمی که بعد از ترک بروز می کنند و همچنین رفع هوس کمک کند، اما بیشتر برای نگهداری زیاد استفاده میشود.
افرادی که بهجای متامفتامین از متادون استفاده میکردند کمتر احتمال داشت مرتکب شوند. جرایم یا ابتلا به بیماریهای منتقله از راه خون، و شانس بیشتری برای زنده ماندن در جامعه داشتند. از طرف دیگر متادون یک داروی اعتیادآور است که میتواند مورد سوءمصرف قرار گیرد و منجر به اعتیاد شود. برای موفقیت درمان با کمک متادون به حمایت روانی اجتماعی نیاز است.
در مورد درمان جایگزین مواد افیونی، گاهی اوقات از کلمه “کاهش آسیب” استفاده میشود. اگرچه عموماً در کشورهای دیگر پذیرفته میشود، اما همچنان در ایالات متحده تفرقهافکن است. کاهش آسیب یک رویکرد بهداشت عمومی است که مصرف مواد و خشونت را طبیعی میشناسد و بهجای بحث بر پرهیز کامل، بر کاهش اثرات نامطلوب تمرکز دارد. بهعنوانمثال، کاهش آسیب از خدمات تعویض سوزن و مراکز اطلاعرسانی جامعه برای کاهش خشونت جنایی و گسترش بیماریهای عفونی استفاده میکند.
بهبودی با داروهای ترک اعتیاد
هنگامی که داروهای ترک اعتیاد در ترکیب با درمانها، مشاوره و حمایت همسالان بهعنوان بخشی از برنامه بهبودی استفاده میشوند، میتوانند به کاهش فشار و همچنین افزایش میزان موفقیت کمک کنند. جنبههای عاطفی و فیزیکی اعتیاد همگی باید در طول درمان سوءمصرف مواد موردتوجه قرار گیرند. درحالیکه داروهای ترک اعتیاد نمیتوانند اعتیاد را درمان کنند، زمانی که بهعنوان بخشی از یک استراتژی بزرگتر مورداستفاده قرار گیرند، ممکن است به توانبخشی کمک کنند.
بر اساس گزارش مؤسسه ملی سوءمصرف مواد مخدر (NIDA )، از نظر خشونت، مشاغل از دست رفته و هزینه های درمان، سوء مصرف مواد سالانه ۵۲۴ میلیارد دلار برای جامعه هزینه دارد. داروهای ترک اعتیاد می توانند با به حداقل رساندن عود و فعالیت غیرقانونی به دنبال مواد مخدر، این هزینه ها را به حداقل برسانند. به عنوان شرط بهبودی، اکثر برنامه های ۱۲ مرحله ای به پرهیز کامل نیاز دارند. اگرچه برخی از گروه ها و خدمات موضع خود را برای ترویج استفاده از برخی داروهای ترک اعتیاد ملایم تر می کنند، اما اکثریت مردم همچنان با استفاده از داروهای تغییر دهنده خلق و خو مخالفند. اکثر برنامه های بهبودی با هدف ادغام مجدد طولانی مدت در جوامع و درمان های نگهدارنده و پرهیز می توانند به این امر کمک کنند.
داروهای ترک اعتیاد
بهبودی با موفقیت
بهبودی همچنین مستلزم یک برنامه مراقبت جامع از جمله معاینات و ارزیابیهای مکرر است. متخصصان پزشکی به شما کمک میکنند تا تعیین کنید کدام دوره درمانی برای شرایط شما بهترین است و اطمینان حاصل میکنند که در طول دوره بهبودی، پتانسیل موفقیت و طول عمر را دارید.
بسیاری از داروهای ترک اعتیاد برای بهبود الکل نسبتاً جدید و کم استفاده هستند. باتوجهبه مجله پزشکی نیوانگلند، تنها حدود ۳۴.۴ درصد از مصرفکنندگان مواد مخدر که در حال حاضر در خدمات ثبتنام کردهاند تحت درمان با کمک دارو (MATs) قرار می گیرند. برای به دست آوردن بهترین نتایج، می توان داروهای مورد استفاده در درمان افیونی یا الکل را با هم ترکیب کرد.
علاوه بر این، باتوجهبه اتحاد ملی بیماریهای روانی (NAMI)، نیمی از معتادان به مواد افیونی و یکسوم از کل افراد الکلی دارای بیماری روانی هستند. هنگامی که یک اختلال روانپزشکی تشخیص داده میشود، ممکن است به داروها برای مدیریت اثرات نیاز باشد و این داروها باید توسط فردی که با سوءمصرف مواد نیز سروکار دارد بهدقت تحتنظر باشد. تشخیص دوگانه به وجود دو حالت در یک فرد به طور همزمان اشاره دارد و رایجترین مدلهای درمانی شامل مراقبت سیستماتیک، مبتنی بر شواهد، هماهنگ و همزمان است.
درمان اختلالات سلامت روان، تشخیص دوگانه و اختلالات مصرف دارو در مراکز درمانی FRN موجود است.