بررسی اجمالی بیماری اسکیزوفرنی
اسکیزوفرنی یک اختلال روانی جدی است که در آن افراد واقعیت را به طور عجیب و غیر عادی تفسیر می کنند. اسکیزوفرنی می تواند به ترکیبی از توهم، هذیان، افکار و رفتار هایی بی نظم منجر شود. این امر عملکرد روزانه فرد بیمار را مختل می کند و در نهایت نیز می تواند سبب ناتوانی بیمار گردد. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی باید به صورت مادام العمر تحت نظر و درمان باشند. درمان زودهنگام این بیماری می تواند به کنترل بهتر نشانه ها و عوارض آن کمک کند و همچنین از پیچیده تر شدن آن جلوگیری به عمل آورد. این اتفاق همچنین می تواند شرایط بیمار را در طولانی مدت بهبود ببخشد.
علائم اسکیزوفرنی چیست؟
اسکیزوفرنی طیف گسترده ای از مشکلات را در الگوهای فکری (شناختی)، رفتاری و احساسی افراد به وجود می آورد. علائم و نشانه‌های این بیماری ممکن است در هر فرد متفاوت باشند. با این حال، معمولاً نشانه های اصلی این بیماری شامل هذیان، توهم یا گفتار نامنظم است که در کنار یک ناتوانی یا اختلال در عملکرد معمولی فرد ظاهر می شوند. علائم اصلی بیماری اسکیزوفرنی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- توهمات. اینها باورهای نادرستی هستند که نمود واقعی ندارند. به عنوان مثال، شما فکر می کنید که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اید. حرکات یا نظرات خاصی متوجه شما هستند. توانایی یا شهرت استثنایی دارید. شخص دیگری عاشق شماست یا یک فاجعه بزرگ در شرف وقوع است. هذیان در اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی رخ می دهد.
- وهم. وهم معمولاً شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی است که نمود واقعی ندارند. با این حال، فرد مبتلا به اسکیزوفرنی این موارد را بسیار واقعی و عادی تجربه می کند. وهم می تواند هر یک از حواس پنجگانه را تحت تاثیر قرار دهد، اما شنوایی معمولا بیشترین تاثیر را می بیند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا صداهایی را می شنوند که وجود ندارند.
- افکار و سخنان بی نظم. تفکر آشفته بیمار را می توان از صحبت های نامنظم وی استنتاج کرد. این افراد نمی توانند ارتباط موثری با دیگران برقرار کنند و پاسخ آن ها به سوالات شما تا حدی و یا کاملا نامرتبط خواهد بود. در موارد نادر، فرد بیمار ممکن است کلمات کاملا بی معنی را در کنار هم قرار دهد که مفهومی غیر قابل درک را مخابره می کنند. این پدیده تحت عنوان “سالاد کلمات” شناخته می شود.
- رفتارهای حرکتی بسیار نامنظم یا غیر طبیعی. این عارضه طیف وسیعی از حرکات، شامل حرکت های کودکانه تا آشفتگی حرکتی و رفتارهای غیرقابل پیش بینی را شامل می شود. در بیماران اسکیزوفرنی رفتار بیمار بر روی یک هدف خاص متمرکز نیست. در نتیجه انجام وظایف روزمره برای این افراد بسیار دشوار است. این بیماران ممکن است در برابر دستورالعمل ها مقاومت نشان دهند، حرکت هایی نامناسب یا عجیب و غریب انجام دهند و یا در برابر فرمان هایی مانند “بلند شو” یا “بنشین” کاملا بی حرکت باشند.
اسکیزوفرنی
بررسی اجمالی بیماری اسکیزوفرنی
- علائم منفی. این عارضه به کاهش یا عدم توانایی فرد بیمار در انجام امور عادی اشاره دارد. به عنوان مثال، فرد ممکن است بهداشت شخصی خود را نادیده بگیرد یا به نظر بیاید که احساسات ندارد (تماس چشمی برقرار نکند، حالات صورت خود را تغییر ندهد یا کاملا یکنواخت صحبت کند). همچنین، فرد ممکن است علاقه خود را به فعالیت های روزمره از دست بدهد و یا از نظر اجتماعی کناره گیری کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
بیشتر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب نمی دانند که مشکلاتشان ناشی از یک عارضه یا اختلال روانی است. در نتیجه این افراد خود به پزشک مراجعه نمی کنند. در چنین شرایطی اغلب اطرافیان، اعضای خانواده یا دوستان هستند که به کمک این بیماران می شتابند و آن ها را به مراکز درمانی و نزد پزشک می برند.
علل بروز بیماری اسکیزوفرنی
علت اصلی به وجود آمدن بیماری اسکیزوفرنی هنوز مشخص نیست، اما محققان معتقد هستند ترکیبی از ژنتیک، فعل و انفعالات شیمیایی در مغز و محیط بیمار در ایجاد این اختلال موثر هستند. برخی از مواد شیمیایی طبیعی در مغز، از جمله انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین و گلوتامات، می توانند آغاز کننده این بیماری باشند. برخی از دانشمندان نیز معتقد هستند که اسکیزوفرنی می تواند یک بیماری مغزی باشد. این بدان سبب است که تصویربرداری ها تفاوت هایی را در ساختار مغز و سیستم عصبی مرکزی افراد مبتلا به این بیماری نشان داده اند.
علاوه بر موارد نام برده شده در بالا، موارد زیر نیز می توانند خطر ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی در افراد را افزایش دهند:
- داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به اسکیزوفرنی
- در اثر برخی از عوارض نادر بارداری و زایمان، مانند سوء تغذیه یا قرار گرفتن در معرض سموم یا ویروس ها که ممکن است بر رشد مغز جنین تاثیر بگذارد.
- مصرف داروهای تغییر دهنده ذهن و یا روان گردان ها در دوران نوجوانی و جوانی